Kaixo unai zergaitik idazten dezu beti gazteleraz?

Kaixo lagun:
Ahaleginduko nahiz zure galdera horri erantzuten.
Blog honetan idazten hasi nintzanean, Ciclos Turbina-Powerbar taldean lehiatzen nintzan, bertako laguntzaileak Dabid Unanue Itziartarra, Ciclos Turbinako nagusia Euskaldun peto petoa degu, baina Espainian Powerbarreko ordezkaritza daramatzaten Jaume, Josep eta Viky katalanak dira, eta hasiera batean beraiek eskatu zidaten lasterketen kronikak idazteko, gero beraien aldizkari batean argitaratzeko beste kirolari batzuen kronikekin batera.
Beno, gaur egun Urruti Sport taldeko kide nahiz, bertako "nagusia" Iñigo Urrutikoetxea eta Musty Mujika taldekidea erdaldunak dira, nahiz ta Imanol Aleson eta Endika Gartzia Euskaldunak izan, haiek e bere puxketatxoa nahi dute, normala danez.
Ortaz gain, haibat lagun, bai Euskalerrikoak, bai kanportarrak erdaldunak dira, eta gutxi balitz, denboraz nahiko juxtu ibiltzen nahiz nere kronikak baten idazteko.
Neuk ere pena hartzet,Euskera dalako nere hizkuntza maitea, baina zeingoiou ba!
Alere gusto handiz kontatuko nizuke edozein lasterketako bizipenak, hori bai, EUSKARAZ.
Espero det zure zalantza argitu izana eta eskerrak eman zure galderagaitik.
Hurrengo kronika Euskaraz idatzikoet, zuri eskeinia.
Aio lagun!

Kalbaixoko II mendi lasterketa. 11-9-11

Después de unos días de descanso, te entra el mono de competición, así que decidí prepararme un poco para correr alguna carrerilla de las cortas ( 10, 20 -km) por aquí.
Es el caso de esta de Kalbario, es de unos 7 km, se sube al monte Arno 618 m. y se vuelve a bajar hasta Kalbario de nuevo, vamos, un calentón.
Ya en la recogida de dorsales, empiezas a tantear a la gente que a venido, ala un puesto más atrás y otro y otro.
Salimos, tranquilos, que bien!
Pronto empieza la subida y ya nos enfilamos, ha venido gente preparada para los kilometros verticales que se van a disputar próximamente, así que la subidita va ir rápida, pienso.
Pronto suben las pulsaciones y la sensación de ahogo se hace cada vez mayor, de momento aguanto, Mikel Albeniz e Iñigo Lariz tiran unos metros para alante y nos quedamos en segundo grupo Jexux Zelaia, Joseba Altuna, Ruben Arrizabalaga y yo.
Llegando a la cumbre Jexux se va unos metros y llegamos Ruben y yo juntos, Joseba se ha quedado unos metros.
Comenzamos el descenso, bastante técnico, por suerte hoy está seco y no resvala tanto como otras veces, decido arriesgar un poco para ver si le puedo coger a Jexux que va unos metros por delante.
En una de estas se me engancha un lazo de la zapatilla en una rama de un arbusto, me hace perder el equilibrio, pero no me caigo, bua, que escapada!
Mierda se me han roto los enganches de la cuerda de la zapatilla, y la llevo vailando en el pie.
Me paro a ver si puedo hacer algún nudo de emergencia para poder terminar en condiciones, pero con el tirón el nudo que tenía se ha super tensado, asi que lo dejo, pero mientras tanto me pasan Joseba y Ruben.
Ni me lo pienso, a terminar como se pueda!
En el descenso vuelvo a pasarles a Joseba y Ruben, pero ya he perdido de vista a Jexux, aún así hago un esfuerzo, por si se viene abajo en los últimos metros y le pillo, porque a los dos primeros ya, ni de coña...
Terminamos el tramo más técnico de la bajada, entramos en una amplia pista que nos llevará hasta la carretera que nos acerca a la ermita de Kalbario, para terminar la prueba, y...plasta toma ostia que me meto al relajarme un poco al entrar en la pista, tropiezo con una piedra y caigo en plancha, jodeeee!!!
Me levanto, me miro las raspaduras en la rodilla y el codo, y para colmo se me jode el culote, Dios me va a salir barata la carrerita...
Me pongo de nuevo a correr, ya que los otros dos vienen enchufados, la cadera me duele un poco, y eso en caliente, verás mañana, pienso.
Entramos en los últimos 200 m. que nos llevan a meta, miro para atrás y Ruben viene como una moto, a mi parece que se me ha acabado la gasolina y ni me apetece disputarle el sprint así que me pasa y entra delante mio.
Al final termino quinto en 36:23 a dos minutos del ganador Donostiarrra Mikel Albeniz.